Aan de Universiteit van Amsterdam onderzoekt Prof. Dr. marco te Brömmelstroet al jaren hoe steden en straten leefbaarder en prettiger kunnen zijn. De gemeente Haarlem heeft hem en zijn team bij The lab of Thought gevraagd om gedurende 3 jaar mee te denken en vooral werken, aan de grote veranderingen van de gemeente Haarlem.

Veel van de uitdagingen waar de gemeente Haarlem voor staat, hebben een directe relatie met hoe we met de openbare ruimte omgaan. Het coalitie akkoord benoemt expliciet wonen, energie, klimaat, maar ook kansenongelijkheid. En die thema’s vragen allemaal om ruimte in onze straten. Net als in heel veel andere steden en dorpen is er behoefte om heel anders naar die straten te gaan kijken. Waar straten in de afgelopen decennia vooral plekken zijn geworden waar de doorstroming van verkeer en het parkeren van privéauto’s werden gediend, moeten ze nu weer als publieke ruimte gaan dienen voor een veel breder scala aan doelen. Door vanuit al die doelen/dimensies naar de vragen te kijken komen we tot nieuwe ideeen en wellicht oplossingen.

Als we naar de stad kijken door de lens van kinderen dan zien we dat er een berg transitie bij elkaar komen. Autonomie, gezondheid, verkeersveiligheid en ga zo maar door. Daarom is een van de transitiepaden waar we ons op focussen: Hoe autonoom kunnen kinderen zich door Haarlem verplaatsen?

Haarlem staat voor een duidelijke opgave: we moeten onze stad weerbaar maken tegen een veranderend klimaat. Dat betekent keuzes maken. Minder ruimte voor stenen en auto’s, en juist méér ruimte voor vergroening, verkoeling en wateropvang. Maar wat heeft dat met mobiliteit te maken? Alles. Want ruimte is schaars – en je kunt die maar één keer gebruiken.